Eindelijk mountainbiken

Santa Cruz
Na appartement, meubels, mobiele telefoon, en auto was het nu eindelijk tijd voor de finale aanslag op de spaarrekening: een nieuwe mountainbike! Ik had natuurlijk al een goede mountainbike (die ook nog eens heel uit Zuid-Afrika was teruggekomen, al leek het daar lange tijd niet op), maar ja, in Amerika zijn die dingen een stuk goedkoper, en dan nu met die lage dollar.... Kortom een unieke kans om eens iets bijzonders op de kop te tikken. Ik ben zo'n beetje iedere serieuze fietsenwinkel in de omgeving afgeweest, heb verschillende fietsen uitgeprobeerd, maar de keus viel eigenlijk al snel op een model van een lokaal merk, Santa Cruz (uit het gelijknamige plaatsje ten zuiden van San Francisco). Uiteindelijk bij een winkel in Larkspur uitgekomen, waar ze alles wat ik wilde hebben op voorraad hadden, en me ook nog eens een flinke korting gaven omdat het frame van het vorige modeljaar was. Op woensdag de bestelling geplaatst, op donderdag een telefoontje dat hij klaar stond, op vrijdag opgehaald. Een flinke stapel dollars lichter, maar zo blij als een kind reed ik naar huis met de Santa Cruz achterin de wagen, popelend om hem uit te gaan proberen.

 


Helen Putnam
Net buiten Petaluma is een klein natuurparkje, Helen Putnam Regional Park, waar mountainbiken is toegestaan. Ik had van verschillende mensen gehoord dat het erg klein is en dat je er snel op uitgekeken raakt, maar goed het was dichtbij en het leek me prima om de bike even uit te proberen. Aldus op pad gegaan, het was precies 3 km naar de ingang, en al snel had ik de eerste singletrack te pakken. Dat viel eigenlijk helemaal niet tegen! Een lekker snel en slingerend pad, heuvel op heuvel af, dan door het bos en dan weer met prachtig uitzicht op de omgeving. Met behulp van een kaartje dat ik van internet had uitgeprint kon ik alle paden aan elkaar rijgen, en zo had ik toch een kilometer of 7 a 8 bij elkaar gesprokkeld. Inderdaad niet veel, maar net genoeg om even lekker te rijden, bovendien kun je alle paden in twee richtingen rijden. In ieder geval goed om zoiets dicht bij huis te hebben voor een kort ritje voor of na werktijd.


 

Tamarancho... niet dus
Goed de bike was dus in gebruik genomen, nu wilde ik wel eens echt er tegenaan. Via het lokale mountainbikeforum op internet had ik al snel verschillende uitnodigingen te pakken om met wat locals mee te gaan biken. Uiteindelijk voor zaterdagochtend afgesproken ik Fairfax, om de zogenaamde Tamarancho trail te gaan rijden, in de heuvels van Marin County. Hier is het mountainbiken zo ongeveer uitgevonden in de jaren 70, dus het leek me een gepaste plek om te beginnen. Dus 's ochtends vroeg de bike achterin de Subaru gegooid en met een goed humeur op weg gegaan. Het was een half uurtje rijden, dus ik was er zo...... niet dus! Een paar kilometer voor de ontmoetingsplek vallen ineens alle dashboardinstrumenten en de radio uit. Auto aan de kant gezet, motor afgezet, hmmm lampje "check engine", niet goed. Starten ging ook niet meer, leek op een lege accu. In een moment van helderheid had ik ooit het telefoonnummer van de AAA, de Amerikaanse wegenwacht, in mijn portemonnee gestopt, dus maar eens gebeld. Ze doen hier niet veel meer dan een sleepwagen regelen om je naar de dichtstbijzijnde garage te slepen, dus daar maar voor gekozen. De sleepwagen kwam al snel, echter alle garages waren dicht op zaterdag. Bleef over: terug laten slepen naar Petaluma a 12 dollar per mijl, voor een mijltje of 22. Daar ging mijn goed humeur. Gelukkig was de uit El Salvador afkomstige chauffeur van de sleeptruck bijzonder goed geluimd en matste hij me ook nog even door slechts 16 mijl in rekening te brengen. 's Middags nog maar even een rondje in Helen Putnam gaan crossen om de frustraties af te reageren. Daar ook nog een tijdje op een mooi plekje op een bankje in de zon gezeten, op de flank van de heuvel, waar grote roofvogels op ooghoogte langs kwamen vliegen. Dat had een helende werking, en berustend in de situatie ben ik uiteindelijk weer naar huis gegaan.



Herkansing op Boggs Mountain
Natuurlijk via het forum even laten weten aan de mensen die op me stonden te wachten waarom ik niet op was komen dagen, en meteen kreeg ik van iemand anders op zondag een lift aangeboden naar Boggs Mountain, in de bergen ten noorden van Calistoga, die ik eerder al vanuit de auto in de verte had gezien. De volgende ochtend stond er een enorme pickup truck in de straat met twee mountainbikes achterop. Erin zaten twee kerels, Jeff uit Petaluma, die me had uitgenodigd, en zijn maat Lee uit San Rafael. Mijn fiets en ik konden er nog makkelijk bij, dus snel op weg. Het was ongeveer anderhalf uur rijden, en het laatste half uur ging de weg echt kronkelend omhoog de bergen in. Aangekomen op het parkeerterreintje werden we opgewacht door Tim, een soort groot uitgevallen boskabouter, die daar in de buurt woonde en de mountainbikepaden in het bos onderhoudt. Hij had via het forum gezien dat er mensen kwamen dus had hij voor ons een kaart uitgeprint met daarop ingetekend de mooiste route. Mooi was de route inderdaad, we hebben 34 km gereden, bijna alleen maar singletrack, eerst nog mooi glad en glooiend, later steeds technischer met stenen, wortels, overhangende takken, veel klimmen en dalen, en hier en daar een heerlijke switchback (haarspeldbocht). Echt geweldig, en dit bij een heerlijke temperatuur in de frisse berg- en boslucht. Met mijn nieuwe bike kon ik al snel goed overweg, echt een heerlijke fiets, enige probleem is nog dat de zadelpen steeds het frame in zakt. Op de een of andere manier heb ik dat altijd met mountainbikes, de Trek had dezelfde kwaal. In ieder geval zijn we bijna 4 uur bezig geweest (veel stops om op de kaart te kijken), en voldaan vertrokken we halverwege de middag weer richting Petaluma, natuurlijk niet zonder stop bij een groezelige hamburgertent.

 

On the road again
Ondertussen zat ik natuurlijk nog steeds met die kapotte auto. Ik had inmiddels al wel met de ANWB gebeld, en begrepen dat ik de sleepkosten vergoed kon krijgen via mijn reis- en kredietbrief die ik gelukkig ieder jaar weer vergeet op te zeggen. Op maandagochtend meteen maar gebeld met Tom van de Subarugarage waar ik de auto gekocht heb, en die beloofde 's avonds na werktijd meteen even langs te komen om me weer "on the road" te helpen. Inderdaad belde hij om een uur of zes dat hij er aan kwam, en even later concludeerde hij wat ik al vermoedde, een kapotte alternator waardoor de accu niet opgeladen wordt. Hij had een nieuwe meegenomen, en binnen 5 minuten kon ik weer rijden, en zonder dat ik iets hoefde te betalen. Ik moest nog wel even een kwartiertje rond toeren om de accu op te laden, maar dat vond ik niet erg want ik was maar al te blij dat ik weer kon rijden!

Auto gezocht en gevonden, nu nog een fiets!

Ik ben weer een stukje verder gesetteld hier in California. Dat gaat niet zonder slag of stoot, maar het levert wel weer stof voor verhalen op.

Op autojacht
Aangezien je hier zonder auto niet zo ver komt besloot ik mijn eerste vrije weekend nuttig te besteden en op autojacht te gaan. Een goedkoop huurautootje gereserveerd bij Avis, en op craigslist (de Amerikaanse tegenhanger van marktplaats) het aanbod bestudeerd. Eerste tegenvaller was dat het oorspronkelijke budget al snel niet echt voldoende bleek voor iets fatsoenlijks. Tweede tegenvaller was dat de lokale Avis dicht was vanwege familieomstandigheden. Praktisch als ik ben in beide gevallen het budget maar wat omhoog gekrikt, en al snel reed ik met een ronkende Dodge van een lokale verhuurder over Santa Rosa Avenue, waar het barst van de tweedehands autodealers. Ik had eigenlijk stiekem al de hele tijd een ideale auto in m'n hoofd, een Subaru stationwagen. Met de standaard vierwielaandrijving de ideale outdoorauto, en genoeg ruimte om de mountainbike achterin te gooien. Er stonden er een paar op craigslist, dus meteen de eerste opgezocht. Helaas was er iets mis mee, de verkoper had al besloten om 'm naar de veiling te brengen. Nog wel een proefritje gemaakt in een Forester (kon het niet laten) maar die was natuurlijk veel te duur. De verkoper had natuurlijk nog wel wat andere opties voor me, allemaal barrels met onduidelijke voorgeschiedenis. Op naar de volgende handelaar. Een echte dit keer, vettig haar, grote grijns, sigaarstompje bungelend in z'n mondhoek. Hij kwam met een enorme Amerikaanse slee uit '92 aanzetten, altijd binnen gestaan, alleen door een oud vrouwtje gebruikt om boodschappen te doen. Ja hoor, het zal wel. Kortom een paar handelaren verder was ik nog geen snars opgeschoten. Om het leuk te houden tussendoor ook nog maar even bij twee fietsenwinkels gaan kijken voor een mountainbike, hier werd ik gelukkig wel erg vriendelijk geholpen.

Highway 1
Enigszins gefrustreerd door de mislukte autojacht besloot ik om dan maar het beste van de dag te maken, en wat van de omgeving te bekijken. De snelweg in zuidelijke richting gepakt, en daar de beroemde Highway 1 opgedraaid. Deze weg volgt zo'n beetje de hele kust van California. Na eerst een stukje door de beboste heuvels van Marin gereden te hebben, kwam de oceaan inderdaad in zicht. De weg slingert heerlijk langs de kliffen en het uitzicht is zo nu en dan fenomenaal, vooral bij de lage zon want het was inmiddels al eind van de middag.

 

Genietend van de rit en het uitzicht vergat ik al snel mijn zorgen, om vervolgens wakker geschud te worden door een waarschuwingssignaal vanuit het dashboard: tank bijna leeg! Tja zo'n Dodge lust wel een slokje. Ik had eigenlijk al een tijdje geen bezinestation meer gezien, dus in het eerste de beste plaatsje maar eens gevraagd. 15 mijl tot het eerste benzinestation, en die gaat om zeven uur dicht. Het was inmiddels kwart over zes, dus snel mijn weg vervolgd. Door alle slingers en langzaam rijdende toeristen schoot het niet echt op, en zo zat ik toch wel even met samengeknepen billen achter het stuur. Gelukkig kwam om tien voor zeven, met de benzinemeter precies op "leeg", de pomp in zicht. Van daar was het nog een klein stukje terug naar Petaluma.

Toch nog een Subaru
De volgende morgen wakker geworden met een veelbelovend telefoontje. Ik had op internet een klein Subarugaragetje gevonden even ten noorden van Santa Rosa, en hij had een mooie Legacy uit '96 staan. Dit kwam allemaal wat betrouwbaarder over dan de sjoemelaars van de vorige dag, de auto had groot onderhoud gehad en kreeg nog wat garantie mee ook. Ik had de voicemail van de garagehouder ingesproken, en nu belde hij dat ik 's middags kon komen kijken. Aldus op pad, en al snel werd duidelijk dat dit 'm ging worden. Van de prijs kon ik niet veel meer af krijgen (95 dollar om precies te zijn), maar ik was eigenlijk wel tevreden dus meteen afgesproken dat ik de auto later die week zou ophalen.

 

De garage zat op de rand van een wijngebied, en tijdens de proefrit had ik al wat mooie weggetjes gezien, dus met de huur-Dodge nog even wat rondgetoerd. Binnendoor naar Calistoga gereden, heerlijk tussen de heuvels, wijngaarden, boerderijen, weilanden met paarden, prachtig. Rond Calistoga werd het nog bergachtiger dus hier ga ik met de mountainbike nog een keer terugkomen.

Die week nog de nodige problemen gehad om het contant geld voor de auto bij elkaar te krijgen. Je denk Amerika dat is het land van de credit card, maar de meeste banken gaven niet thuis. Uiteindelijk toch nog een paar keer een beperkt bedrag kunnen opnemen, en de rest in delen gepind en de grote pakken twintigjes omgewisseld voor wat groters. Ook een verzekeraar gevonden die me op mijn Nederlands rijbewijs 6 maanden wil verzekeren. De overdracht van de auto ging lekker primitief, met allemaal ouderwetse formulieren die getekend en per post verstuurd moesten worden. Ik rijd nu rond met een verlopen kenteken en een lullig kopietje achter de ruit geplakt, tot ik de juiste papieren via de post ontvang. Het schijnt zo te horen, heb ik me laten vertellen. Ik ben in ieder geval ontzettend blij met mijn auto!

Point Reyes
Het volgende weekend lekker met mijn eigen auto er op uit gegaan. Niet zo ver, hier op de hoek van de straat begint D Street, als je die helemaal afrijdt naar het westen kom je zo aan de kust terecht, bij een prachtig natuurgebied, Point Reyes National Seashore. Het is een soort schiereiland, vol prachtige baaien en stranden, en het barst er van de wandelpaden. Toegang en parkeren is gratis, en een kaart kun je van internet downloaden en uitprinten. Geweldig toch? Ik had de Estero Trail uitgekozen, die langs een grillige baai naar een strandje leidt. Hoewel het in Petaluma nog helder was, hing hier een flink pak lage bewolking, tegen mist aan eigenlijk. Dat komt hier geregeld voor. Toch was het een lekker tochtje, met een mooie lunchplek op het strandje. Heerlijk om in de frisse lucht te zijn na al dat binnen zitten en autorijden. Na de wandeling nog even verder het schiereiland afgereden naar de vuurtoren, deze is spectaculair op een rotspunt gebouwd. Hier was de mist echt serieus neergedaald, maar best wel mooi eigenlijk die flarden mist die je zo voor je neus voorbij ziet waaien.

 

Al met al dus een lekker uitje, en heerlijk om zoiets zo dicht bij huis te hebben. Het barst hier echt van de paden, als ik wil kan ik de rest van de 6 maanden ieder weekend de benen uit m'n lijf lopen.

Mountainbike
Lopen is echter leuk maar ondertussen kan ik echt niet wachten tot ik weer op de mountainbike zit. Ik heb al verschillende proefritjes gemaakt, en eigenlijk ook al iets op het oog. De prijs is nog even slikken, en de bankrekening ligt nog bij te komen van de aanschaf van de auto, maar de lage dollar verzacht de pijn, en in California moet je eigenlijk wel op een echte Californische mountainbike rijden, niet? Wordt vervolgd!