Lake Tahoe

Als er één plek bovenaan mijn verlanglijstje van te bezoeken plaatsen hier in California stond, dan was het wel Lake Tahoe. Een prachtig bergmeer in de Sierra Nevada, en bovendien een waar mountainbikemekka. Jaren geleden zag ik voor het eerst een foto van de beroemde Flume Trail, en dacht "daar wil ik heen!" En nu woon ik op amper 300 kilometer van dit paradijs. Met nog maar twee weken te gaan voor mijn pitstop in Nederland, was het de hoogste tijd om eindelijk naar Lake Tahoe te gaan.

Weggedreven door de rook
Een weekend eerder waren er door verschillende oorzaken (droogte, blikseminslag) verschillende bosbranden ontstaan in de omgeving. Nu gebeurt dat hier wel vaker, maar nu stond echt zo'n beetje heel Noord California in brand. Dit in combinatie van een ongebruikelijke windstilte had tot gevolg dat de lucht de hele week gevuld was met rook. Geen blauw in de lucht, geen heuvels aan de horizon, allemaal aan het zicht onttrokken door de rook. Het leek wel een of andere futuristische film die zich na de derde wereldoorlog afspeelt en waarin de hele wereld afgefikt is. Een beetje naar allemaal. Daar moest ik dus zo ver mogelijk van weg, en zo kwam het plan om de frisse berglucht bij Lake Tahoe te gaan inademen op de proppen. Bij nader onderzoek bleek ook daar rook te zijn, echter voor het weekend werd verbetering voorspeld. Dus mijn plan doorgezet, kampeeruitrusting van David geleend, en vrijdagochtend vroeg in de auto gestapt voor de rit van 300 km. Rondom Sacramento werd de rook eerst nog alleen maar erger, maar eenmaal op highway 50 de bergen in klimmend klaarde het wat op, de zon kwam door en er was blauw in de lucht.

Op de camping
Ik wilde twee beroemde trails gaan rijden, en qua locatie leek South Lake Tahoe, een plaats aan de zuidoever van het meer, het gunstigste. Dit is een verzameling armoedige motels en, net over de staatsgrens met Nevada, casino's. Er was echter wel een mooie camping aan het water, maar die bleek volgeboekt. Aldus op plan B overgegaan, via internet had ik een tip gekregen over een kleine camping wat verder de bergen in, deze stond op geen enkele kaart, maar ja, zo'n tip zal toch wel ergens op gebaseerd zijn? En inderdaad vond ik, bij de trailhead van een van de geplande routes, 10 gratis kampeerplekken in een bos, met longdrop wc's en beerbestendige voedselcontainers. Op 10 minuten rijden was een supermarktje voor eten en drinken, en door de camping stroomde een koel bergbeekje dat als bad kon dienen. Wat heb je nog meer nodig? Niets toch?

Mr. Toad's Wild Ride
Voor de vrijdagmiddag had ik een kort maar heftig ritje gepland. Eerst vanaf de camping de Tahoe Rim Trail op. Dit is een wandelroute van in totaal ruim 260 kilometer om het hele meer heen, en op sommige stukken is mountainbiken ook toegestaan. Ik moest eerst een stukje klimmen, van 2200 naar 2400 meter, en aangezien ik 's ochtends nog op zeeniveau wakker was geworden viel dat erg tegen! Happend naar adem even een pauze ingelast, en een praatje gemaakt met een aardige dame, ook op de mountainbike. De enige andere persoon die ik ben tegengekomen de hele dag, lang leve de vrije vrijdagen! Nu voelde ik me iets beter, en even later bereikte ik de afslag naar de Saxon Creek Trail, onder mountainbikers beter bekend als "Mr. Toad's Wild Ride" (naar de achtbaan in Disneyland). Dit is een supertechnische afdaling en ik had er al eens video's van gezien. Voorzichtig begonnen, en omdat ik alleen was een intimiderend stuk tussen grote stenen door voor de zekerheid maar gelopen. Daarna was het allemaal goed te doen, ik kreeg wat meer zelfvertrouwen en genoot van de vele snelle bochten, technische stukken met stenen, wortels en traptreden. De afdaling ging maar door, qua lengte deed het een beetje denken aan een alpenafdaling. 400 meter lager ging de trail over in een wirwar van vage paden, maar al snel kwam ik in een woonwijkje uit en kon via de weg terugrijden (klimmen!) naar de camping. Een korte maar supergave rit!

Flume Trail
Op zaterdag had ik via MTBR met een zekere Eric afgesproken om de beroemde Flume Trail te gaan rijden. 's Ochtends om 9 uur afgesproken bij Spooner Lake. Hier zit een bedrijfje dat fietsen verhuurt en shuttles organiseert zodat je van A naar B kunt rijden in plaats van een rondje. Eric, een arts uit Central California, huurde hier een mountain bike. De shuttles waren volgeboekt, daarom shuttelden we onszelf in Erics auto naar Mt Rose, een berg aan de noordoostkant van het meer. Hier gingen we eerst de Tahoe Rim Trail op, een geweldig stuk vol korte klimmetjes en afdalingen, technisch met heel veel stenen maar nergens te moeilijk. Hier hebben we ons echt goed vermaakt, een heerlijke trail. Halverwege kom je uit het bos vandaan en heb je prachtig uitzicht over het meer, en meteen volgt er een afdaling over geimproviseerde traptreden. Dit stuk had ik al tientallen keren in bladen en op internet gezien, dus gestopt voor wat foto's, inclusief actiefoto op de trap.

Daarna kwamen we al snel bij de verbindingsroute naar de Flume Trail. Deze route ligt op de plek van een oude waterafvoer ("flume") uit de tijd van de mijnbouw, en volgt ongeveer 7 a 8 km de afgrond boven het meer, met prachtige uitzichten. Echt een van de beroemdse mountainbiketrails ter wereld, en meteen was het een stuk drukker met andere mountainbikers. Ondanks de vele tegenliggers op het smalle pad konden we toch lekker doorfietsen, en van het uitzicht genieten. Daarna was het nog een stuk terugfietsen over een fireroad, terug naar Spooner Lake. Met mijn auto weer naar Mt Rose gereden om Erics auto op te pikken, en de ochtend afgesloten met een stevige burrito als lunch. Een geweldige tocht, de faam van deze trails is zeker terecht, gaaf om na al die jaren foto's kijken nu zelf hier gereden te hebben, het voldeed zeker aan mijn hoge verwachtingen!

En weer terug
Na die geweldige rit en een ijskoud bad in het riviertje, de rest van de dag lekker gerelaxed bij de tent, een beetje lezen en uitrusten, ook wel eens lekker. De volgende morgen alles weer in de auto gegooid en terug naar Petaluma gereden, genietend van de prachtige bergachtige omgeving, en daarna de cruise control er op en in een recordtijd van 3 uur was ik weer thuis. Wat een luxe om zo'n geweldige plek relatief zo dicht bij huis te hebben!

Inmiddels is het nog maar een week voor ik weer naar Nederland ga voor een pitstop. Een kleine twee weekjes werken op het kantoor in Amsterdam, en daarna opnieuw de oceaan over voor een week vakantie in Montreal. Ik kijk ernaar uit iedereen weer te zien!