Wat gaat de tijd snel! Ik ben alweer een maand weg uit Californië! Hoog tijd om de blog weer eens bij te werken! Voor wie het even allemaal niet meer bij kan houden (zoals ik zelf): ik had mijn baan en appartement in Petaluma per 1 augustus opgezegd, en ging vol goede moed een werkloos en thuisloos leven tegemoet!
Auto verkopen
Na de roadtrip met Steph had ik nog twee weken om alles af te ronden in Californië. Bij terugkomst meteen mijn auto te koop gezet op Craigslist - het Amerikaanse equivalent van Marktplaats. Al snel meldde zich een zekere Burnie, die blijkbaar grote interesse had want hij heeft wel tien keer gebeld en kwam helemaal met de bus naar Santa Rosa om de auto te bekijken. Die was duidelijk niet van plan ook terug weer de bus te pakken, dus de koop was snel gesloten. Na het invullen van diverse ouderwetse formulieren en de overhandiging van een pak met dollars vertrok Burnie met de Subaru - en was ik autoloos!
Meubels verkopen
Ook mijn meubels moesten de deur uit. Dit ging aanzienlijk moeizamer. Het handelen via Craigslist was bijna full time werk, en redelijk frustrerend. Mensen die niets meer van zich laten horen, of tot drie keer toe niet op komen dagen, het hoort er allemaal bij blijkbaar. Ik begon wel een beetje nerveus te worden want het leek er lang op dat ik met twee queen size bedden en een bank zou blijven zitten. Uiteindelijk ging alles toch één voor één weg, en had ik nog een minimalistisch weekje voor de boeg in een nagenoeg leeg appartement, met een kampeermatje als bed, en de strijkplank als tafel.
Afscheid van Hippo, deel 1
Na 15 maanden intensief werken met een kleine groep mensen, was het hele proces van ontslag nemen ineens erg snel gegaan. Doordat ik nog vier weken vakantie had staan was ik na de aankondiging van mijn vertrek een paar dagen later al weg! Daarom in de laatste week nog een keer uitgebreid uit eten gegaan met de collega's - een gezellig afscheid. Via e-mail ook van een hoop collega's verder weg erg veel leuke, verrassende, en warme reacties gekregen. Het zal nog moeilijk worden om weer zo'n fijne werkplek te vinden!
Buuv'
Net als in Amsterdam, had ik ook in Petaluma het geluk erg leuke buren te hebben. Vooral met buurvrouw Melissa ben ik in de loop der tijd erg goed bevriend geraakt. We kookten vaak samen, of gingen lekker uit eten, en na afloop zaten we vaak nog tot 's avonds laat te kletsen. Eigenlijk een soort huisgenoot, alleen hadden we allebei ons eigen appartement! In de laatste week hebben we samen nog één laatste kookavontuur beleefd, waarbij we naast soep en noodles onze eigen experimentele loempia's gemaakt hebben! Ook hebben we een hilarisch dagtripje gemaakt waarbij we wilden gaan picknicken en zwemmen. We hadden zoveel lekkere dingen meegenomen, dat tegen de tijd dat we ons buikje rond gegeten hadden, het zwembad dicht ging! Na een prachtige autoritje door Sonoma Valley zijn we daarom 's avonds maar clandestien de hot tub van een chique hotel in Sonoma ingedoken! Verder heeft Melissa erg geholpen bij het opruimen en schoonmaken. Na al deze gezamenlijke avonturen viel het afscheid de laatste avond toch wel zwaar - het is onduidelijk of en wanneer we elkaar weer zullen zien. We zijn inmiddels echter via Skype (met webcam!) in contact - lang leve moderne technologie!
Mountainbiken
Stiekem was ik natuurlijk niet voor werk in Californië, maar om te mountainbiken! Ik ben er veel met de bike op uit geweest en zal de luxe van wonen in een mountainbikeparadijs missen. Door een rugblessure is er de laatste maanden helaas niet veel van biken gekomen. Het laatste weekend ben ik echter nog één keertje naar Annadel geweest. Auto geleend van Melissa, bike achterin gepropt, en voorzichtig de trail op, regelmatig pauzerend om de rug te strekken. Genoten heb ik, van de prachtige omgeving, het heerlijk warme weer, de uitdagende trails, het stof, het zweet... en ik realiseerde me hoe zeer ik dit zal missen! Via MTBR ook afscheid genomen van de mensen met wie ik de afgelopen 15 maanden gemountainbiked heb, en ook hier veel gelukwensen en andere warme woorden ontvangen.
Nog één keer naar San Francisco
Op de valreep ben ik ook nog een dagje naar San Francisco geweest, om nog één keertje de toerist uit te hangen en de plekjes te bezoeken waar het in 15 maanden niet van gekomen was. Ik kon met mijn steun en toeverlaat Melissa meeliften, en heb vanaf haar kantoor de bus naar het centrum gepakt. Ik ben naar de Coit Tower geweest, en ben vanaf daar de wonderlijke trappen van Filmore St afgedaald - een weelderige oase van groen midden in de stad. Na een heerlijke lunch in North Beach bij een Italiaans tentje, nog één keer de cable car genomen. Het blijft spectaculair om hiermee de steile straten af te razen! Hierna de tram gepakt naar de Castro, en vanhier naar de Mission gewandeld. Hier heb ik de dag afgesloten met een heerlijk tukkie in het park. Van hier kon ik prachtig de mist de stad binnen zien rollen. De Mission blijft altijd het langst in de zon - fascinerend om rondom de wolken te zien opzwellen en zelf in de zon te zitten. 's Avonds heerlijk tapas gegeten met Melissa en Miguel, haar Nicaraguaanse ex-vriend.
Vertrek
Uiteindelijk was het dan toch echt tijd om te vertrekken, en met twee grote zware weekendtassen, een enorme fietstas, een rugzakje en mijn laptoptas, werd ik door collega Jeff na nog een bakkie koffie bij de Whole Foods, bij de airport shuttle afgezet. Vanaf hier ging het allemaal heel vlotjes, en voor ik het wist zat ik in het vliegtuig en had ik eindelijk tijd om stil te staan bij wat er allemaal aan het gebeuren was - eigenlijk best heel veel tegelijk! Ik moet zeggen dat er wel wat emoties los kwamen, maar ook opwinding over de ongewisse maar spannende nabije toekomst. Ik kon gelukkig ook nog wat slapen en de volgende ochtend stond ik weer op Schiphol, met al mijn bagage, en werd opgewacht door Rein en Leuni, en Stijn!
Vrij!
De eerste week terug in Nederland heb ik vooral heel veel uitgerust. Het was heerlijk om alle hectiek van het vertrek achter de rug te hebben, en me nog geen zorgen te hoeven maken over de volgende stap. Zo zat ik dus lekker in mijn unieke zorgeloze eigen wereldje, een heel bevrijdend gevoel en zeer rustgevend en tegelijk stimulerend! Geheel opgeladen en vol ideeën kon ik langzaam weer beginnen met plannen maken en voorbereiden!
Afscheid van Hippo, deel 2
Ik moest natuurlijk ook nog afscheid van mijn Nederlandse collega's nemen, met wie ik de afgelopen vijf en een half jaar heb samengewerkt. We hebben gezellig geborreld op kantoor, en er was een ontzettend leuk afscheidswoord van Jeroen. De meest gestelde vraag die avond was: wat ga je nu doen, en het was erg leuk om steeds te kunnen antwoorden met: dat weet ik niet! Na lekker uit eten geweest te zijn ben ik alleen door nachtelijk Amsterdam naar het station gelopen - even van mijn vrijheid en de energieke vibe van de stad genieten. Voor mijn gevoel was er nu echt een hoofdstuk afgesloten!
Plannen
Op naar het volgende hoofdstuk dus, en dat heeft inmiddels aardig vorm gekregen. Na een korte vakantie naar de Zwitserse en Franse Alpen (inmiddels achter de rug) om mijn veramerikaniseerde zintuigen weer op het Europese te kalibreren, vertrek ik 12 september naar Canada om in Montreal tijdelijk bij Steph in te trekken! Voorlopig tot eind november, want de winter in Quebec zie ik nog niet zitten! Ook staat er weer een nieuw project op stapel: in maart 2010 ga ik met Marc de Cape Epic rijden, een 8-daagse mountainbikewedstrijd in Zuid-Afrika! De winterperiode zal dus ik het teken van training voor dit avontuur staan! In het voorjaar zal ik dan weer een tijdje in Montreal wonen, waarna we hopelijk langzamerhand onze Frankrijkdroom kunnen gaan verwezenlijken! Om te beginnen ga ik straks in Montreal alvast terug de schoolbanken in om mijn Frans te verbeteren! Ik heb er veel zin in en zie er natuurlijk naar uit om Steph weer te zien en 10 weken samen te zijn. We hebben ook ontzettend veel plannen voor tripjes, o.a. naar New York! Er staat dus weer een spannende en opwindende tijd voor de deur!
