De laatste dagen dat we ons huurautootje (Chico) hadden hebben we doorgebracht op het Kaapschiereiland. Onze basis was het hostel in Simon's Town, een klein kustplaatsje en van oorsprong een marinebasis. Ook vind je hier het beroemde Boulders Beach, een klein strandje waar een kolonie penguins onverstoord tussen de rotsblokken en zonnebadende toeristen rondscharrelt. De eerste dag in Simon's Town zijn we hier aan het eind van de middag naar toe gelopen. In eerste instantie kwamen we terecht in een soort toeristenfuik, een houten boardwalk waar de bussen toeristen uitgeladen worden, en vanwaar je de penguins kunt bekijken. Viel een beetje tegen. Gelukkig ontdekten we dat het echte Boulders Beach even verderop was, en ja hoor we konden gewoon het strand op, en troffen de penguins druk marcherend tussen de zand scheppende kindertjes en zwemmende badgasten. Tegen zonsondergang zijn ze het meest actief, hele peletonnen kwamen voorbij gewandeld. Geweldig om te zien!
De twee daaropvolgende dagen zijn we het nationale park ingetrokken. Eerst natuurlijk naar de kaap, om 7 uur 's ochtends zodat we de enige waren op het immense parkeerterrein waar later die dag hordes bustoeristen te vinden waren. Er zijn wat eenvoudige wandelpaden naar de twee vuurtorens, en naar de eigenlijk kaap, met halverwege een afdaling naar een prachtig strandje. 's Middags een wat uitdagender pad langs de oostkust van het schiereiland, al was de grootste uitdaging de zon. Er groeien alleen lage struiken in dit gebied, wat betekent dat er zo goed als geen schaduw is. Aan het eind van de middag waren we dan ook goed gaar, 8 uur bezig zijn in de brandende zon dat voel je wel aan het eind.
De volgende dag hebben we een minder bekende route gelopen, en we werden aangenaam verrast. Eerst de Shipwreck Trail langs een grillig strand aan de westkust, waar nog de nodige overblijfselen van vergane schepen lagen. Vervolgens het binnenland in, over rotsige bergkammetjes, langs vreemde steenformaties, woestijnachtige stukken, dan weer groen gras, om uiteindelijk bij een prachtig meertje uit te komen. Onderweg hebben we hier ook nog wat wildlife gespot: bavianen, bontebokken, en struisvogels. Na de zware dag ervoor bereikten we nu de auto rond lunchtijd, en besteedden de middag lekker relaxed in het hostel. Alhoewel relaxed, het avondeten op het balkon werd nog even verstoord door een shootout recht voor het hostel, piepende panden en een pistoolschot, bizar! De politie was er snel bij, en er leek verder niet veel aan de hand, de locals gingen al snel gewoon weer door met hun bezigheden. Welkom in Zuid-Afrika...
Kaapstad
De laatste rit met Chico was regelrecht het centrum van Kaapstad in, naar het kantoor van Avis, via het hostel om de tassen te droppen. Met slechts de kaart in de Lonely Planet en de Tafelberg als orientatiepunt werd ik door mijn Canadese supernavigator zonder verkeerd rijden hier naartoe geleid.
De volgende dag was de Tafelberg vrij van het zogenaamde "tafelkleed", de wolk die meestal over het plateau op de top light, dus zijn we meteen op pad gegaan om naar boven te klimmen. De weg naar de berg bleek langer dan gedacht, gelukkig kregen we een lift aangeboden, geheel op z'n Zuidafrikaans achterin de pickup (bakkie op z'n afrikaans). Het was Goede Vrijdag, een vrije dag dus voor de kabelbaan was een rij met een uur wachttijd. Gelukkig hadden wij de kabelbaan niet nodig, wij wilden op eigen kracht naar boven. Na een korte klim volgden we eerst een vlak pad halverwege de berg. Daarna begon de eigenlijke klim, een slingerend pad waar met rotsblokken zo goed en zo kwaad als het ging een soort trap was gemaakt. De treden waren erg hoog, wat voor Steph de nodige problemen opleverde door een hardnekkige knieblessure. Met het nodige doorzettingsvermogen en veel stops in de schaarse schaduw bereikten we na een paar uur toch de top, en werden beloonds met een prachtig 360 graden uitzicht over Kaapstad, de oceaan, Kaap de Goede Hoop in de verte, de stranden, de baaien, etc. Met de kabelbaan zijn we weer omlaag gegaan, een indrukwekkend steile rit in een gondel met ronddraaiende vloer. Voldaan hebben we op de terugweg naar het hostel ons welverdiende ijsje opgegeten.
Kaapstad is verder voor Zuidafrikaanse begrippen een vrij relaxte stad, veel terrasjes, een heerlijk park, en hier en daar nog wat oude gebouwen in Nederlandse en Brits Victoriaanse stijl. Een kleurrijke noot in de stadse wirwar is Bo-Kaap, een klein wijkje tegen de helling van Signal Hill, met als voornaamste bewoners de moslimgemeenschap van Kaapstad. Schattige huisjes in vrolijke kleuren, moskeetjes waar zo nu en dan de oproep tot gebed uit schalt. En dit alles met de immer aanwezige Tafelberg op de achtergrond. Heerlijk!
Van een hele andere orde is de Victoria & Alfred Waterfront, de oude haven die geheel is opgepimpt tot toeristische trekpleister met restaurants en shopping malls in nepvictoriaanse stijl. Erg toeristisch maar door de nog in gebruik zijnde haven toch wel sfeervol, en natuurlijk een fantastische plek om lekker op een terrasje te zitten en mensen te kijken, wat we dan ook uitgebreid gedaan hebben!
Laatste week
Nu mijn reismaatje van de afgelopen drie weken in het vliegtuig terug naar Canada zit, en met nog maar een week te gaan, staat er eigenlijk nog maar één activiteit op het programma: mountainbiken in Tokai Forest, naar verluid een supertechnische trail die je niet mag missen. Verder zal het wel lekker relaxen worden, beetje lezen in het park, nog even genieten van de zon en vrije tijd. Maandag dan terug naar Jo'burg om al mijn spullen weer bij elkaar te voegen, dan woensdag terug naar Nederland, om op te maken voor het volgende hoofdstuk: zoals het er nu uitziet zit ik over een week of drie in California. Wat een rotleven!