Het werd weer eens tijd voor een roadtrip. Terwijl de mountainbikewereld zich massaal op Whistler stortte voor Crankworx, ben ik naar Revelstoke gereden voor het jaarlijkse Bike Fest - waarschijnlijk het kleinschaligste evenement dat ik ooit heb meegemaakt.
 |
| Mission accomplished, koud pilsje als beloning. |
 |
| Klaar voor de rit terug naar Revelstoke. |
Bewegende beelden:
En dan begint de voorbereiding voor de volgende dag alweer:
 |
| The Joy of Thirst - lokaal gebrouwen biertje. |
 |
| Elke avond live muziek! |
De volgende dag solo de Macpherson trails gereden net buiten Revelstoke. Als ik op de parkeerplaats bij de trailhead mijn fiets uit de auto haal, komt er een enorme zwarte beer uit de struiken en wandelt rustig voorbij zonder me een blik waardig te gunnen. Even een herinnering om vooral lawaai te blijven maken tijdens het rijden. Leuke niet al te technische XC- en DH-trails in het bos. Geen foto's of film vandaag. 's Avonds is er een criterium in het centrum. Bij de reetfietsers zijn er 8 deelnemers, bij de dikkebandenrace 6. Er zijn meer vrijwilligers om de route te bewaken dan deelnemers. Zoals gezegd een kleinschalig evenement en de lol is er niet minder om. Een dame die toevallig voorbij komt fietsen krijgt een helm op haar hoofd en de boodschappen worden uit haar fietsmand gehaald, "je doet mee aan het criterium!" en behaalt een niet onverdienstelijke vierde plek.
 |
| Fantastisch trailnetwerk net buiten Revelstoke. |
 |
| Zo doe je boodschappen op de fiets, zo doe je mee aan een criterium. |
Dag 3 weer een groepsrit, wederom een "alpine XC", dit keer op de Keystone Standard Basin trail. Zelfde afstand en hoogtemeters als Frisby Ridge, maar waar Frisby een geleidelijk oplopende perfect aangelegde trail was, is dit een ruige hiking trail, met steile ups en downs, technischere stukken en hier en daar gapende afgronden. Het is zonnig en warm maar door bosbranden in de regio is het verre van helder. Toch een geweldige tocht die doet denken aan een alpenrit.
 |
| Korte stop om de camelbaks te vullen met water uit het meer. |
 |
| De trailhead op 1750 meter hoogte, weer een mooi uitzicht. |
 |
| Hard werken op de singletrack. |
 |
| De switchbacks komen er aan. |
 |
| Dwars over de hoogvlakte. |
 |
| Uitzicht! |
 |
| De trail eindigt bij een schattig bergmeertje. |
 |
| Bijkomen in de schaduw bij de hut. |
 |
| En omkeren en de zelfde weg weer terug. |
 |
| Na afloop een verkoelende duik in het meer. De lucht is inmiddels grijs van de rook. |
De video:
De laatste dag was het tijd voor een portie DH en heb ik een shuttle gedeeld met twee bikers die ik de vorige dag tijdens de Keystone rit tegen was gekomen. We bleken zo'n beetje buren te zijn in North Van. De Martha Creek downhill trail begint op de top van Sale Mountain op een hoogte van 2100 meter en daalt in een kleine 10 km maar liefst 1500 meter af naar het stuwmeer in de vallei. Terwijl we in de pickup de steile logging road omhoog rijden regent en onweert het er op los. Op de top trekken we onze regenjacks aan maar nog voor we beginnen klaart het op. De trail voert de eerste kilometers door een prachtig ruig open alpine landschap. Daarna duiken we het bos in. Volgens de locals zou de trail behoorlijk 'gnarly' zijn maar uiteindelijk is alles prima te doen. Dat is het voordeel als je de North Shore gewend bent: dan valt eigenlijk alles altijd mee ;-). Al met al een geweldige rit en een mooie afsluiter van deze korte trip.
 |
| Shuttle drop off bij de radiomast op 2100 meter hoogte. |
 |
| Het klaart op en de regenjacks kunnen weer uit. |
 |
| Geef mij uitzicht op besneeuwde bergtoppen en ik ben tevreden. |
 |
| De drop-in in de alpenweide, nog 1500 hm te gaan! |
De video:
