De tijd vliegt

Nog slechts een kleine twee weken te gaan, de tijd vlieg hier in Zuid-Afrika. Hier wat hoogtepunten van de afgelopen weken:

Cycle Mashatu Botswana
Na wat onduidelijkheid over de exacte data en het vervoer, heb ik uiteindelijk het eerste weekend van maart de geplande mountainbikesafari in Botswana gedaan. Drie dagen fietsen en kamperen tussen de wilde beesten, een spannend vooruitzicht. Omdat ik toegevoegd was aan een bestaande groep, en deze mensen wat langer in het park wilden blijven, kwam er voor en na de fietssafari nog een nacht bij in luxe accomodatie in het park, inclusief game drives. Dat was een prijzige maar mooie aanvulling, ik heb eindelijk een luipaard gezien! Het hoofddoel was echter het fietsen, en dit viel niet tegen. We reden vooral over wildpaden, en dat betekende nog best technische stukken: stenen, geulen, zanderige rivierbeddingen en zelfs de nodige slickrock. De grootste uitdaging was echter de hitte: tegen de 40 graden bij een hoge luchtvochtigheid! Gelukkig werden we onderweg voorzien van het nodige eten en drinken. De meeste wilde dieren houden afstand van die rare fietsers, je ziet dus niet zo veel als bij een game drive. Toch troffen we meteen de eerste dag al een grote groep olifanten, en verder hebben we veel antelopes, zebra's, struisvogels, etc. gezien. Ook verrasten we een luipaard, die een beetje in een boom hing en prompt ervandoor ging. Zo snel dat ik het helaas compleet gemist heb. Hoogtepunt iedere dag was echter het kamp. Koud bier en een warme emmerdouche bij aankomst, geweldig lekker eten gekookt op het kampvuur, slapen onder de sterren, en om de beurt de wacht houden om het vuur brandend te houden en de hyena's op afstand te houden. Geweldig om in je eentje in de duisternis tussen al die geluiden te zitten! Helaas gaf mijn camera op de eerste dag van de trip de geest en heb ik dus geen foto's. Een Noorse reisgenoot heeft echter beloofd zijn foto's op te sturen dus stay tuned.

Knysna, Robberg en Wilderness
Na een korte pitstop bij Giles en Lorraine in Jo'burg, werd het tijd om over de rest van de trip na te gaan denken. Hoog op mijn lijstje stond Knysna, een plaats aan het stuk kust dat de "Garden Route" wordt genoemd, en bovendien de locatie van één van de mooiste mountainbikeroutes van Zuid-Afrika, de Harkerville Forest Trail. Ook zou ik hier Steph, de Canadese die ik eerder in Sabie had ontmoet, weer treffen. Aldus last minute een vlucht geboekt naar George, en op het vliegtuig gestapt. Bij aankomst bleek er geen enkel openbaar vervoer te zijn, dus maar een autootje gehuurd voor een dag om in Knysna te geraken. Dat was meteen mooi meegenomen want zonder auto ben je hier eigenlijk vrij hulpeloos. 's Avonds dus meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt en met Steph naar een prachtig verlaten strand gereden om van de zonsondergang te genieten, en een geweldige kitschfoto te maken.

Ik had mijn eigen fiets bij Giles achtergelaten, dus voor de Harkerville mtb trail ging ik op pad met een huurfiets en lokale gids, en nog twee locals. De route stelde niet teleur, eerst ruim een uur supertechnische singletrack door een dicht bos, waarna het pad plotseling uitkwam bovenop de rotsen aan de oceaan. Met prachtige uitzichten slingerde het pad langs de kliffen, om uiteindelijk weer het bos in te duiken. Hier verrasten we een troep bavianen, die onder luid protest de bomen in doken. Mountainbiken hier in Zuid-Afrika is toch net even anders dan in Europa!

Ondertussen beviel het autootje zo goed dat we besloten om er samen een te huren voor een wat langere tijd en langzaam naar Kaapstad te rijden. Zuid-Afrika is een echt autoland, openbaar vervoer bestaat niet echt en de meeste hostels zijn in de middle of nowhere. Aldus pikten we onze oergolf (wordt hier nog gemaakt) op bij Avis en snorden naar het Robberg Nature & Marine Reserve, een klein schiereilandje bij Plettenberg Bay. Hier maakten we een spectaculaire wandeling over steile rotspaden en prachtige stranden. Steph was op haar slippers wat tot de nodige hilariteit leidde, en waardoor we niet het hele eiland hebben kunnen verkennen. Toch is dit een van de hoogtepunten van de trip tot nu toe. Vervolgens zijn we verhuisd naar Wilderness even verderop, waar we een dag door hebben gebracht op een prachtig strand.

Oudtshoorn
Vanaf de kust zijn we een bergpas overgestoken naar het droge binnenland, naar Oudtshoorn, de struisvogelhoofdstad van de wereld: 97% van alle struisvogels op de wereld vind je hier, op grote struisvogelboerderijen. Erg koddig om al die rare vogels in grote kuddes in de weilanden te zien staan. Wij kwamen echter vooral voor de Cango Caves, een enorm grottencomplex in de bergen buiten de stad. Tijdens de rondleiding door de grotten moet je hier door nauwe openingen en tunnels kruipen, niet voor claustrofobische mensen! Hoogtepunt was de Devil's Chimney, een 3,5 meter hoge "schoorsteen" waardoor je jezelf omhoog moest wurmen. Hier kreeg ik het toch wel even benauwd! Het leukste was echter het gekreun en gemurmel van de andere deelnemers terwijl ze halverwege de schoorsteen vast zaten. Verder heb ik nog een fietstocht gemaakt vanaf de top van de Swartbergpas, een geweldige onverharde bergpas vol steile haarspeldbochten. Helaas was het mistig en was het zicht beperkt, en onderaan de pas was het nog een kleine 50 km terug naar Oudtshoorn wat niet meeviel op de rammelende huurfiets. Tot slot hebben we nog een struisvogelfarm bezocht, wat een regelrechte toeristenfuik bleek, waarna we besloten dat het tijd was om te vertrekken.

Stellenbosch
Vanuit Oudtshoorn staken we nog wat mistige bergpassen over, en vervolgens maar te besluiten naar het mooie weer aan de kust terug te keren. Na een tussenstop in Hermanus, waar we nog wat strand en echt Italiaans schepijs meepikten, zijn we in Stellenbosch terecht gekomen. Dit is een levendige en relaxte studentenstad, en bovendien het centrum van het Zuid-Afrikaanse wijngebied. We hebben hier lekker wat terrasjes gepakt, mensen gekeken, en natuurlijk wijn geproefd. In de reisgids hadden we iets gelezen over de Vineyard Trail, een fikse wandelroute langs en door verschillende wijngaarden. De ongeinteresseerd jongedame bij de toeristeninfo had ons de start van de route op de kaart aangewezen, echter bij aankomst vonden we slechts een totaal vergeeld informatiepaneel en welgeteld één wegwijzer. Bij navraag bleek de trail twee jaar geleden opgeheven te zijn. Tja, Zuid-Afrikanen pakken liever de auto. We zijn toen maar lukraak naar wat wijnboerderijen gelopen en gereden. Bij de eerste kregen we meteen een rondleiding van de wijnmaker, erg leuk. Als laatste zijn we naar Nederburg geweest, dit was de lekkerste wijn die we tot nu toe in de supermarkt hadden gevonden. Hier hebben we zowaar een halve zondag doorgebracht, relaxed wijn proeven, tussendoor een wandeling over het landgoed en een zelfmeegebrachte picknick, wat door de superaardige gastvrouw eenmalig door de vingers werd gezien.

Het einde nadert
Na een paar dagen op het Kaap schiereiland hebben we ons autootje inmiddels ingeleverd en brengen we de resterende tijd (voor Steph een kleine week, voor mij nog twee) in Kaapstad door. Lekker om na al die kleine plaatsjes nu in een echte stad te zijn, met veel mensen op straat. Wordt vervolgd! :-)