Goodbye California Roadtrip

Hoe kun je nou beter afscheid nemen van Californië dan met een roadtrip?! De klassieke roadtrip is hier zo ongeveer uitgevonden en vele malen beschreven en bezongen. Een waardige afsluiting van mijn Amerikaanse avontuur, en na al dat werken en reizen was ik eerlijk gezegd ook wel toe aan wat ontspanning.

La Belle Famille
Maar eerst stond er nog een bijzonder familieweekend op het programma. Met veel moeite was het gelukt om Stephs aankomst in San Francisco samen te laten vallen met de laatste week van de tweede Amerikareis van Rein en Leuni. Zo konden zij ook eindelijk hun Canadese schoondochter ontmoeten - en Steph "la belle famille hollandaise"! We hebben een lekker ontspannen weekend met elkaar doorgebracht. Wandelen in Point Reyes, lekker uit eten, rondhangen en wat drinken in Sonoma, vuurwerk kijken op Independence Day, en echte Hollandse door vaders gebakken pannenkoeken eten! Erg leuk en bijzonder om op deze manier en op deze plek iedereen bij elkaar te hebben!

Lake Tahoe
Dinsdagochtend, nadat we Rein en Leuni uitgezwaaid hadden, laadden we nog één keer de Subaru vol met kampeerspullen, en kon onze roadtrip beginnen. Eerste bestemming was Lake Tahoe in de Sierra Nevada. Een ontspannen 3 en een half uur rijden later vonden we een fijn kampeerplekje aan de zuidwestkant van het meer, recht tegenover een mooi uitzichtpunt. Hier hebben we twee nachtjes gestaan. We hebben heerlijk vanaf de camping naar een mooi bergmeertje gewandeld, hebben op Lake Tahoe gekayakt, en zijn met de auto rond het meer gereden. Verder gewoon lekker ontspannen bij de tent, lekker in de zon een boekje lezen, 's avond een vuurtje stoken en een lekker kampeerpotje koken. Tot twee maal toe kwam er een beer over de camping struinen! Toch nog mijn eerste beer gezien in Californië!

Mono Lake
Vanuit Tahoe zijn we naar de oostkant van de Sierra Nevada doorgestoken - een werkelijk prachtige route over diverse bergpassen met geweldige uitzichten. Vervolgens afgezakt naar Mono Lake - een mysterieus zoutwatermeer op de scheiding tussen bergen en woestijn, met bizarre natuurlijke torens (zogenaamde tufa's) die boven het water uitsteken. Heel mooi! In het nabijgelegen plaatsje Lee Vining hebben we lekker een motelletje genomen, want na twee dagen kamperen zonder douche waren we wel aan wat luxe toe. Ook hebben we nog een hike gedaan over de kraterrand van een oud vulkaantje. Het was midden op de dag en de brandende woestijnzon maakte de wandeling nog een flinke kluif. Na even bijkomen in onze motelkamer zijn we 's avonds nog even naar Mono Lake gereden om de bijzondere tufa's bij zonsondergang te bekijken.

Yosemite
De volgende ochtend was het vroeg dag want we wilden een kampeerplekje in Yosemite National Park veroveren - volgens de gidsen een haast onmogelijke opgave zonder reservering in het hoogseizoen. Gelukkig waren we al vlakbij het park, we moesten alleen nog de Tiogapas over. Wederom een prachtige route, en de pas was op maar liefst 3031 meter - volgens mij ben ik met de auto nog niet eerder zo hoog geweest. Al snel bereikten we Tuolomne Meadows, na Yosemite Valley het tweede "toeristencentrum" van het park, en konden nog net een van de laatste 5 kampeerplekjes wegkapen. Na het opzetten van de tent en een achterstallig ontbijtje, hebben we een kort maar pittig wandeltochtje gemaakt naar Elizabeth Lake, wederom een mooi bergmeertje. Na een siësta op de camping - het was dik boven de 30 graden - zijn we eind van de middag naar de top van Lembert Dome geklommen. Dit brok graniet is populair onder bergbeklimmers, gelukkig kun je aan de minder steile achterkant ook als gewone sterverling omhoog. Toch was het laatste stukje nog erg steil en eigenlijk wel een beetje spannend, het grove graniet zorgt echter voor fenomenale grip dus als een soort Spiderman klommen we naar de top. Bovenop natuurlijk een prachtig uitzicht, en een "top of the world" gevoel. Ook nog een praatje gemaakt met een Amerikaanse familie met Nederlandse roots - wat zijn ze toch spontaan die Amerikanen. Verder waren Amerikanen trouwens ook in alle soorten en maten aanwezig op de camping. Naast de gebruikelijke hikers en andere natuurliefhebbers dus ook groepen dronken jongeren, en grote families met rondrennende kinderen, enorme barbecues, en zelfs aggregaten om de meegebrachte filmprojector (met groot scherm!) aan te drijven. Een dolle boel dus!

Na een koude nacht (we sliepen op 2600 meter hoogte) stonden we wederom vroeg op om een nieuwe kampeerplek te vinden wat dichter in de buurt van Yosemite Valley. In de Valley ben je zonder reservering aangewezen op "Camp 4", een soort veehouderij waar de kampeerders met zoveel mogelijk tegelijk op een kampeerplek worden bijeengedreven, daarom kozen wij voor Crane Flat, een camping buiten de Valley. We waren de eerste en van de nog slaperige ranger kregen we een prachtig plekje toegewezen. Heel fijn konden we ons tentje opzetten op een ruime plek tussen de bomen en grote rotsblokken, zonder zicht op naburige tenten. In het nabijgelegen veldje dartelden de hertjes tussen het gras en de kleurige bloemen. Idyllisch!

In een naburig bos hebben we een wandelingetje gemaakt langs grote Sequoiabomen - de grootste en oudste levende dingen op aarde. Indrukwekkend! Bij een omgevallen exemplaar konden we pas echt goed zien hoe groot deze bomen zijn. De beroemde tunnel tree, een afgebrande Sequoia waarin een poort is uitgezaagd en waar men in vroeger tijden met paard en wagen doorheen ging, was leuk om te zien maar viel eigenlijk een beetje tegen. Leuk om te zien waren de dennenappels van deze bomen - bijna net zo groot als een mensenhoofd!

Na wederom een siësta zijn we aan het eind van de middag de Valley ingereden en via een stevige trail naar de top van de Vernal Falls geklommen. Onze knieën kregen het zwaar te verduren, maar ook deze waterval was weer prachtig en indrukwekkend! Er was zelfs een regenboog te zien. Als cooling down voor onze benen zijn we ook nog even naar Mirror Lake gewandeld. En passant zagen we nog even een beer het pad oversteken. En in tegenstelling tot de vorige keer (vorige jaar september) stond er nu nog wel degelijk water in het meer en konden we de reflectie van de Half Dome zien. Gaaf!

Onze laatste dag in Yosemite hebben we nog meer watervallen bekeken. Bridalveil Falls viel een beetje tegen - misschien omdat we tegen de zon in keken en de waterval in de schaduw lag. Wel weer spectaculair was Yosemite Falls - met 739 meter de hoogste waterval van Noord-Amerika. Onderaan hebben we nog even heerlijk met onze voeten in het ijskoude bergwater gezeten. Heerlijk want het was alweer erg warm. De afsluiter was 's middags het prachtige panorama op Yosemite Valley vanaf het ruim een kilometer hoger gelegen Glacier Point. Het was nog net zo indrukwekkend als vorig jaar september. En op zondagmiddag verrassend rustig! Aansluitend hebben we nog even het 360 graden panorama vanaf Sentinel Dome meegepakt - onze laatste hike in de Sierra Nevada!

San Luis Obispo
De volgende dag stond de langste rit van de vakantie op het programma: de grote oversteek richting de Central Coast. Een schijnbaar eindeloze rit, eerst nog door de bergen, daarna door het saaie vlakke landschap van de Central Valley. Bij een pauze op een parkeerplaats langs de snelweg werden we bijna gebraden door de schroeiende zon - ik schat dat het wel zo'n graadje of 40 was daar! Gelukkig kwamen we toch nog vlot in San Luis Obispo aan - een naar verluid zeer relaxed universiteidsstadje net achter de kust. We checkten in in het plaatselijke hostel - eigenlijk een soort bed & breakfast in een gezellig oud Victoriaans huis maar met de bekende ontspannen en gezellige hostelsfeer. Op wonderlijke wijze liepen we hier Megan tegen het lijf, de reislustige Amerikaanse met wie ik in Kaapstad vorig jaar nog anderhalve dag heb doorgebracht. We hadden altijd contact gehouden en waren steeds van plan om elkaar te bezoeken, maar het was er nooit van gekomen. Leuk om bij te praten en erg bijzonder om elkaar zo weer te ontmoeten! Verder hebben we in San Luis Obispo lekker niets anders gedaan dan lekker rondslenteren en een beetje uit eten gaan. En wat een heerlijke stad om niets te doen! We zijn hier twee nachtjes gebleven en helemaal bijgekomen, en hebben ons ook nog een scheur gelachen tijdens een hilarisch spelletje trivial pursuit met de andere hostelgasten.

Big Sur
Het was erg verleidelijk om nog langer in SLO te blijven maar uiteindelijk hebben we ons toch los kunnen maken. Na het afscheid van Megan zijn we rechtstreeks naar de kust gereden. Deze was helaas in mist gehuld. Toch hebben we genoten tijdens een korte tussenstop in Morro Bay, een gezellig toerischtisch vissersplaatsje. De mist bleef de hele dag het zicht op de oceaan belemmeren. Zo af en toe konden we een glimp opvangen van de prachtige uitzichten. In een klein natuurparkje hebben we nog een nachtje gekampeerd. Vanaf de camping konden we zo naar een schattig strandje lopen. De volgende dag zijn we terug naar Petaluma gereden, met een tussenstop voor fish en chips in Monterey, en een wandelingetje over het strand en de pier in Santa Cruz. Deze plaatsen liggen aan een baai en waren voor de verandering vrij van mist - eindelijk!

Aan alles komt een eind
Zo konden we nog een paar daagjes relaxen in Petaluma, en als afsluiter nog één keertje bij Sooze eten - waar we met een omhelzing ontvangen werden. Langzaam aan ook begonnen met het appartement leegruimen. De auto en meubels te koop gezet, en veel weggegooid. Inmiddels is Steph weer terug in Montreal, is mijn auto verkocht, en gaan de meubels een voor een de deur uit. Dat wordt de laatste dagen kamperen in een leeg appartement!