zaterdag 5 september 2009
Shoot the Alps
Na de Eiger Bike Challenge ben ik doorgereden naar Les Arcs in de Franse Alpen, voor een fotocursus met de Britse mountainbikefotograaf Seb Rogers. Twee jaar geleden volgde ik al eens zijn basiscursus in de Engelse Quantock Hills. Nu organiseerde Seb voor het eerst een cursus voor gevorderden in de Alpen. Een week lang mountainbiken en foto's maken in het hooggebergte, geen slecht vooruitzicht!
Onderdak, eten en gidsen werden verzorgd door de Britse organisatie TrailAddiction, die zich normaal gesproken voornamelijk op downhill mountainbikers richt. Met de lift omhoog, met de fiets zo hard mogelijk weer omlaag. In plaats van dunne afgetrainde atleten daarom nu eens forse kerels met een biertje in de ene hand, en een peuk in de andere. Ons fotogroepje, dat naast mij en leraar Seb bestond uit David uit Engeland en Linda uit Zwitserland, was een beetje een vreemde eend in de bijt tussen al die downhillers. Ook wij maakten echter dankbaar gebruik van de liften, want omhoog fietsen met een zware rugtas vol fotoapparatuur is ook niet ideaal.
Gedurende de week zijn we op zoek gegaan naar de mooiste locaties in de omgeving om foto's te maken. Hierbij waren we meestal als eersten de deur uit (soms voor het ontbijt!), en 's avonds als laatsten weer thuis. Het mooiste licht heb je nou eenmaal in de uren vlak na zonsopgang, en vlak voor zonsondergang. We kregen altijd één of twee gidsen van TrailAddiction mee, die deze week ook een dubbelrol als fotomodel speelden. Hetzelfde tafereel herhaalde zich keer op keer: we vonden een mooie locatie, iedereen was een tijdje bezig om een mooi standpunt te vinden en de camera's en flitsers in te stellen, vervolgens kon de gids vijf tot tien keer hetzelfde stukje fietsen. Zo ging dat de hele dag zo'n beetje door. Tussendoor konden we af en toe ook nog even gewoon mountainbiken, en volop genieten van de geweldige singletrack afdalingen in dit gebied (waarbij Linda haar indrukwekkende techniek kon laten zien, en ons allemaal ver achter haar liet!). 's Avonds in de chalet, na het (verrukkelijke!) eten, kropen we met z'n allen achter onze laptops om de opbrengst van de dag te bekijken en te bespreken.
Zo hebben we heel wat mooie plekjes gevonden, en achteraf bleek dat we op maandagavond al de allermooiste locatie te pakken hadden gehad: een kronkelende trail op een indrukwekkende bergkam, prachtig in het zachte avondlicht. Hier zijn heel wat mooie plaatjes geschoten. De groep bleek erg leuk en we konden het goed met elkaar vinden en vulden elkaar mooi aan. David bleek een enorme kennis te hebben van de techniek, en Linda talent voor het vinden van niet voor de hand liggende maar daardoor nog mooiere invalshoeken. Seb toonde vooral zijn jarenlange ervaring, en had altijd wel advies of een oplossing of suggestie klaar. Ook de gidsen kregen schik in het op zich saaie werk als fotomodel ("nog één keertje graag!"), vooral na het zien van de resultaten op de LCD-schermpjes achter op de camera's.
Qua techniek was er grote nadruk op het gebruik van externe flitsers, iets waar ik totaal geen ervaring mee had, laat staan de benodigde apparatuur. Ik kon echter spullen van Seb lenen, en David wist zelfs een ingenieus systeem in elkaar te knutselen om de flitsers samen te laten werken met mijn Sony/Minolta camera, die over een niet-standaard aansluiting beschikt. Zo ging er een wereld voor me open, en heb ik ontzettend veel geleerd en geëxperimenteerd. Nadeel is natuurlijk dat ik na de cursus naar huis kon met een boodschappenlijstje: nu wil ik die apparatuur zelf ook hebben!
Het was een ontzettend intensieve week, die grofweg bestond uit fotograferen, fietsen, eten en slapen. Meer nog echter was het vooral een hele leuke, leerzame en inspirerende week, en iedereen ging dan ook enthousiast naar huis met veel mooie foto's, nieuwe ideeën, en de intentie om het volgend jaar nog een keer over te doen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ha neef Niels,
BeantwoordenVerwijderenNet je laatste 3 blogjes gelezen. Ik liep achter! Maar veel had je me natuurlijk al zelf verteld toen we lekker zaten te eten bij de Hagedis. Evengoed weer genoten van je vlotte pen. Ben benieuwd hoe je het hebt in Montreal. Spreek je al vloeiend frans? ;-)
Groetjes en een dikke zoen,
Roos.