Yosemite

Yosemite National Park, één van de beroemdste en drukst bezochte nationale parken van Amerika, en naar verluid onvoorstelbaar mooi. Daar woon je dan ineens dichtbij. Nou ja dichtbij, het is nog steeds wel vier en een half uur rijden, maar met een beetje plannen vooraf kun je er een mooi weekendtripje van maken. Dat is ook precies wat ik met Rein en Leuni gedaan heb.

De rit
Om zoveel mogelijk uit het weekend te halen (en de ochtendspits voor te zijn) vertrokken we vrijdags om 6 uur 's ochtends. Zonder al te veel problemen reden we via Oakland de Bay Area uit. Na een koffiepauze bij de Starbucks in Escalon en een rechte weg langs schijnbaar oneindige fruitplantages, reden we een spectaculaire bergpas over. Nu waren we in de Sierra Nevada, en niet veel later reden we het park in. Rond een uur of elf kregen we voor het eerst zicht op Yosemite Valley, met in de verte onmiskenbaar de beroemde Half Dome.

Yosemite Valley van bovenaf
Voor we naar onze slaapplek reden, zijn we eerst de vallei weer uitgereden. Eerst nog een stop vlak voor de tunnel, voor de klassieke foto van Yosemite Valley. Links El Capitan, een bijna vierkant blok graniet dat maar liefst een kilometer recht omhoog rijst vanuit de vallei. Rechts een partij indrukwekkende rotsformaties waar de Half Dome bovenuit torent. Tijdens een korte wandeling de berghelling op naar Inspiration Point, was het uitzicht zelfs nog mooier. Het weer was ideaal, helder blauwe lucht, heerlijk zonnetje, warm maar met een koel briesje. Na de tunnel sloegen we de weg naar Glacier Point in. Onderweg werden we al op prachtige uitzichten getrakteerd, maar Glacier Point sloeg echt alles. Het is een uitzichtpunt op de rand van de klif, met uitzicht over de hele vallei en de omringende bergen. Als je over het randje naar beneden kijkt, kijk je een kilometer de diepte in! De Half Dome bevindt zich aan de overkant op ooghoogte. Ik heb al veel moois gezien tijdens al mijn reizen maar dit was toch wel weer erg indrukwekkend. Na dit spektakel namen we voor het toetje de trail naar Sentinel Dome, een koepelvormig brok rots nog net iets hoger dan Glacier Point. Na een korte wandeling bereikten we de dome en konden naar boven klimmen. Vanaf de top heb je 360 graden rondom vrij uitzicht over de Sierra Nevada. In het lage namiddagzonnetje zag dat er natuurlijk prachtig uit. Na een cultgroepsfoto met de zelfontspanner togen we moe maar voldaan terug naar de auto om onze slaapplek op te gaan zoeken.

Curry Village
Yosemite Valley is letterlijk een toeristenfuik: een doodlopende weg de vallei in met aan het eind een gigantische verzameling campings, hotels, restaurants, winkels, enzovoort om de vier miljoen bezoekers per jaar op te vangen. Wij hadden hier een zogenaamde “canvas cabin” geboekt, zeg maar een veredelde tent, in Curry Village, het budgetgedeelte van de toeristenfuik. Wat een contrast om na al die ruige natuur ineens een parkeerterrein met honderden auto's op te rijden! Na het inchecken vonden we in het donker onze tent, een houten vloer en frame met een canvas dak, met twee krakkemikkige bedden erin, waarvan één tweepersoons. Het meegebrachte eten ging in de beerbestendige container buiten de tent. Na zo'n lange dag waren we natuurlijk wel hongerig geworden, gelukkig is er ook hier een budgetoplossing voor in Curry Village. Voor 12 dollar kun je je helemaal rond eten bij een all-you-can-eat buffet. Prima geregeld! Ook de douches waren in orde, en moe als we waren vielen we na het naar bed gaan meteen in slaap zodat we geen last hadden van de krakende bedden en rumoerige buren (de honderden tenthuisjes staan bot bovenop elkaar).

Yosemite Valley van onderaf
Na een stevig ontbijt bij hetzelfde buffet, gingen we de volgende dag op pad. Na de vorige dag alle beroemde uitzichtpunten op de relatief rustige vrijdag gezien te hebben, besloten we op deze ongetwijfeld veel drukkere zaterdag in de vallei te blijven en wat minder bekende punten te bezoeken. Te voet hebben we een gigantische wandeling door de vallei gemaakt, om al die indrukwekkende rotsen nu van onderaf te zien. We kwamen eerst langs El Capitan. Die rijst zoals gezegd een kilometer recht omhoog. Natuurlijk een enorme uitdaging voor klimmers, er waren er dan ook een aantal te zien als gekleurde stipjes op die enorme granieten wand. De wandeling ging verder door het bos, waar we nog een bijzonder tam hertje tegenkwamen dat zich gewillig liet fotograferen, en terug langs het riviertje en mooie weiden. De trail ging toch nog een klein stukje wat omhoog langs een bergwand, met weer een ander (en weer mooi) uitzicht op El Capitan aan de overkant. Totaal versleten kwamen we terug bij de auto, en togen we naar de Curry Village voor een pizza op het pizza deck en een rustpauze. Aan het eind van de middag namen we de gratis shuttlebus naar Mirror Lake. Dit is een ander beroemd plekje in het park. Hier is een verbreding in het riviertje waar je een prachtige weerspiegeling van Half Dome kunt zien in het heldere water. Helaas droogt het riviertje half augustus helemaal op, zodat er nu alleen een zandstrandje was. Toch een erg mooi plekje, zeker met het lage zonnetje op de rotsen. Ook hier was het erg rustig, van de grote bezoekersaantallen merkten we niets. Terug bij het 'kamp' scheen de ondergaande zon mooi op de Half Dome en konden we nog wat mooie plaatjes schieten.

Tioga Road
Na nog een nacht in onze tent cabin, en andermaal een heerlijk buffet, gingen de spullen weer de auto in. Voor we de terugreis aanvaardden, wilden we echter eerst nog een stuk van Tioga Road rijden. Dit is een weg die uiteindelijk over de 3031 meter hoge Tiogapas leidt. Zover gingen wij niet, maar ook voor de pas zou er genoeg moois te zien zijn. Eerst hadden we echter nog een onwaarschijnlijke ontmoeting bij de benzinepomp met een stel uit Noordwijkerhout. Ik herkende het meisje, jaren geleden zaten we dagelijks in dezelfde bus! Na een gezellig praatje reden we de Tioga Road op. Dit was weer een heel ander uitzicht. Na de groene weelderige vallei gingen we nu veel meer door een kaal rotsachtige landschap. Dit was het meest spectaculair bij Olmsted Point, een uitzichtpunt waar je in de verte Half Dome en de Yosemite Valley vanaf de andere kant kunt zien. Indrukwekkender vonden wij echter de ruigheid van de directe omgeving, overal kale graniet, met hier en daar naaldboompjes die eruitsteken. De lichtgrijze kleur van het graniet, de helblauwe lucht, de groene boompjes, prachtig. We besloten nog een klein stukje verder de weg te volgen naar Tenaya Lake. Dit bleek een bergmeertje zo uit een schilderij van Bos Ross, en na een picknicklunch op het strandje bij het meer bestempelden we dit als eindpunt van de reis en keerden om op weg naar huis. Een lange rit, maar opnieuw zeer vlot zonder oponthoud, en om 7 uur 's avonds zaten we voldaan op de bank na te genieten. Wat een weekend!