Terug in California

Met uitzicht op de skyline van New York landde de Embraer RJ145, een soort vliegende sigaar met 50 zitplaatsen, op Newark. Ik had mijn vlucht pas een paar dagen van te voren kunnen boeken, en daardoor had ik een onhandige tussenstop en een waardeloze zitplaats, maar het Empire State Building en het vrijheidsbeeld maakten een hoop goed – als was het dan van een flinke afstand en in de mist. Eens te meer bevond ik me in een vliegtuig, en na 6 hectische weken (2 in Nederland, 4 in Montreal) had ik eindelijk eens tijd om alle gebeurtenissen van de afgelopen tijd op me in te laten werken. Soms gaat het allemaal zo snel dat mijn hoofd het ook allemaal niet meer kan bijhouden. Ik probeer dan gewoon maar zoveel mogelijk te genieten. Met een goed gevoel stapte ik in San Francisco de terminal in, en kon na het ophalen van mijn tas nog net in de shuttlebus naar Petaluma springen.

San Francisco
Amper een week terug op mijn eigen stekkie in Petaluma, waren vaders en moeders al weer gearriveerd in de USA voor hun grote reis. Ze bleven eerst nog een paar dagen in San Francisco, en daar heb ik ze op maandag (Labor Day) opgezocht. Op weg naar de afgesproken ontmoetingsplaats liep ik ze al tegen het lijf bij een wielerwedstrijd midden in de stad. Na een bakkie in de Ferry Terminal en de eerste oohs en aahs tussen de wolkenkrabbers, zijn we naar het Museum of Modern Art (SFMOMA) gegaan. Een prachtig gebouw, zowel van buiten als van binnen, en er waren erg mooie exposities van Chinese artiesten, en de publiekstrekker, Frida Kahlo. Eenmaal weer buiten zijn we rustig langs de bekende plekjes gelopen: Union Square, Chinatown, en Lombard Street. Met het bekende trammetje weer terug naar Market Street: wat een belevenis die steile straten op en af, hangend aan de buitenkant van het gammele karretje! Na nog wat omzwervingen de dag afgesloten met een taco in opnieuw de Ferry Building. Moe maar voldaan stapte ik 's avonds weer in de bus naar huis. Wat is het toch een geweldige stad!

Marin
Op donderdag kwamen Rein en Leuni met de veerpont naar Larkspur, waar ik ze tussen de middag opgepikt heb. Na even om het hoekje te hebben gekeken op kantoor, installeerden ze zich voor een lang weekend in de logeerkamer van het appartement. Vrijdags hadden we meteen een vol programma. Eerst naar Mount Tamalpais voor een hike naar de top, met prachtig uitzicht op de baai, de heuvels van Marin, en de kust. Het was al flink heet! We zochten wat afkoeling in Stinson Beach, een plaatsje aan de kust met een heerlijk strand en een behoorlijk alternatieve vibe. Na een stevige lunch zetten we de rit voort naar Muir Beach, waar een prachtig uitzichtpunt op een klif in de oceaan is. Indrukwekkend waten de grote Redwoodbomen in Muir Woods. Na de aanvankelijke drukte werd het verderop op het wandelpad wat rustiger, een sfeer die veel beter past bij die grote reuzen. We sloten deze monsterdag af met een fantastisch uitzicht op de Golden Gate Bridge en San Francisco vanaf de Marin Headlands aan de noordkant van de brug. Met het avondzonnetje erop hebben we heel wat foto's gemaakt!

Point Reyes
Na de geweldige maar slopende dag van gisteren hadden we voor zaterdag alleen een ochtendactiviteit in gedachten: Point Reyes National Seashore. Wel vroeg uit de veren want in het weekend kan het hier nog wel eens druk zijn met dagjesmensen uit de stad. Na een fotostop bij het aangespoelde bootje, reden we naar Chimney Rock voor de prachtige wandeling die ik eerder al met Steph had gemaakt. In het warme ochtendlicht zagen de baai, de boothuisjes, de rotsen en de oceaan er echt heel mooi uit, en bovendien was het nog erg rustig. De zeekoeien, die vorige keer nog op het strand in de zon lagen te bakken, waren nu echter niet te zien (wel te horen!). Na ook nog even bij het vuurtorentje te hebben gekeken, zijn we rustig weer terug gereden naar Petaluma. Natuurlijk wel met een stop onderweg voor een bakkie koffie met een appelpunt!

Petaluma
De rest van het weekend werd in en om Petaluma doorgebracht. Vaders en moeders naar de Art Fair en de Victorian Homes Walk, ik op de mountainbike in het lokale natuurgebiedje. In het restaurantje waar we zijn gaan eten werd ik al herkend (“aren't you the vegetarian?”) . Een kleinigheid maar daar moet je het mee doen om je thuis te voelen zo ver van huis. Verder natuurlijk onwijs gezellig om zo een weekendje met de fam op stap te zijn, samen te eten enzovoorts. Rein en Leuni kijken hun ogen uit, ik ben inmiddels al wel aan al die gekke Amerikaanse dingen gewend maar voor hen is het allemaal nieuw. Leuk om dat door hun ogen nog een keer mee te beleven.

Werk
Na een maand “thuis” werken vanuit Montreal was het weer even wennen op kantoor in Petaluma. Nadat het de eerste drie maanden hier allemaal nog niet zo'n vaart liep met Hippo USA, lijken er nu echter wat dingen van de grond te komen. Er wordt druk gewerkt aan het aannemen van nieuwe mensen, en er is vanuit diverse hoeken interesse in onze software. Ook begint de samenwerking met Nederland wat meer op gang te komen. Zat ik eerst nog vooral erg ver weg, na mijn pitstop in Nederland ben ik nu weer wat meer betrokken bij de ontwikkelingen aldaar en gebruik ik veel vaker Skype (soms wel op onhandige tijden vanwege het tijdverschil). Er is echter nog een hoop te doen!

Plannen
Met het hele najaar en de hele winter in het verschiet worden er volop plannen gemaakt, met het visum op zak gaat dat ook wat makkelijker. Eerst volgend weekend met Rein en Leuni naar Yosemite. Verder staat eind oktober weer een weekje Montreal op het programma. Begin november de ApacheCon in New Orleans, en rond kerst waarschijnlijk weer even naar Nederland, hopelijk met mijn meisje! Op een wat kleinere schaal probeer ik hier de draad van het mountainbiken weer op te pakken, daar was in Montreal niks van gekomen. Ook probeer ik hier het appartement wat gezelliger te maken, en wat meer mensen te leren kennen. Ten slotte is er weer een nieuwe bureaucratische uitdaging: mijn autoverzekering kan ik alleen verlengen als ik een Californisch rijbewijs haal. Dat wordt theorie- en praktijkexamen doen! Voor dat ik dat kan aanvragen moet ik echter eerst een Social Security Number zien te krijgen, zeg maar het Amerikaanse sofinummer. Ik hoef me niet te vervelen de komende tijd.