maandag 3 november 2008

Herfstpracht in Montreal

Mont Saint-Hilaire

Wat een goed humeur al niet kan doen! Een overvolle nachtvlucht naar Newark, een vertraagde vlucht naar Montreal, een taxichauffeur die de weg niet weet; op een doorsnee dag had ik me misschien wel druk gemaakt over deze tegenvallers. Maar niet vandaag. Vandaag geniet ik van de waterige zonsopgang boven de skyline van New York. Als ik geen vertraging had gehad, had ik die helemaal niet gezien! Vandaag geniet ik van de herkenning vanuit het vliegtuig van de bekende plekjes in Montreal. Ik vertel de taxichauffeur welke afslag hij moet nemen. Onder het bescheiden herfstzonnetje ziet zelfs Laval er bijna mooi uit!

Weer samen
Jullie begrijpen het al, ik was op weg naar Steph, die ik twee maanden niet gezien had. Eindelijk weer samen, al was het maar een dag of tien. Het gekke is dat wanneer je dan eindelijk weer bij elkaar bent, je eigenlijk vooral 'gewone' dingen wil doen. Shoppen, een filmpje kijken op de bank, dingen die je normaal nooit samen doet als je ver van elkaar af woont. Nou was dat shoppen ook wel nodig want ik had een neipend gebrek aan warme kleren, California is nou eenmaal gemiddeld wat warmer dan Quebec! En passant ook nog een GPS voor op de fiets gevonden voor een koopje, in tegenstelling tot de Amerikaanse dollar is de Canadese dollar nog steeds goedkoop. Enfin we hebben dus lekker een beetje lopen kneuzen in en om het huis met z'n tweeen, dat is ook wel eens lekker na al die avonturen.

Stephanie P1020891

Lampionnen en Frans gekwebbel
We hebben natuurlijk niet alleen maar op de bank zitten kneuzen, er was ook nog een excursie gepland. We zijn 's avonds naar de botanische tuin in Montreal geweest, waar in de Chinese tuin “La Magie des Lanternes” plaatsvond: overal mooi verlichte lampionnen in de meest uiteenlopende vormen, van vissen en draken tot complete circusattracties op het water. Heel kleurrijk en sfeervol zo in die donkere tuin tussen de Chinese tempeltjes. Onderweg naar de tuin hadden we een hele sleep vriendinnen opgedaan, ik was dus weer lekker misplaatst tussen al dat Franse gekwebbel waar ik geen touw aan vast kon knopen. Maar goed, een sfeervolle avond met allemaal schattige Frans sprekende meisjes om me heen, mij hoor je niet klagen.

mt0035870

Thuiskantoor
In tegenstelling tot wat de meeste mensen dachten was ik niet op vakantie in Montreal, er moest gewoon gewerkt worden. Dus met laptop me aan het krakkemikkige keukentafeltje geinstalleerd en aan de slag. Door een discrepantie tussen de Europese en Noordamerikaanse wintertijd was er deze week maar vijf uur tijdsverschil met Nederland, wat het samenwerken een stuk makkelijker maakte. Tussendoor af en toe een wandelingetje in de vrieskou, al heb je het na een paar keer al snel gezien in de stedenbouwkundige verschrikking die Laval heet.

Home Office P1020831

Minivakantie
Van mijn tweede weekend hebben we een klein minivakantietje weten te maken. Op vrijdag de wandeling naar het uitzichtpunt op Mont Royal, de 'huisberg' van Montreal. Koude vrieslucht, een waterig zonnetje, prachtige herfstkleuren, en natuurlijk het overweldigende uitzicht over de wolkenkrabbers van de stad. Via de gigantische begraafplaats aan de andere kant van de berg zijn we vervolgens naar het Oratoire Saint-Joseph gelopen, de grootste kerk van Canada. De basiliek lag er mooi bij tegen de helling. Het is een belangrijke bedevaartsplaats, er was dan ook een vrouw op haar knieen de trap naar de ingang aan het beklimmen. Binnen werden duizenden kaarsjes aangestoken, en kon men nog even langs de tombe van broeder Andre om een wonderbaarlijke genezing mee te pikken.

Montreal in October Toi qui nous donnes ce pain

Op zaterdag hebben we onder opnieuw een koude maar heldere lucht een fietstochtje gemaakt naar de Rivière des Mille Îles, een rivier vol eilandjes die aan de noordkant langs Laval stroomt. Heen over de vele vrijliggende fietspaden die hier zijn, terug langs een drukke autoweg, dus voor de volgende keer moet de route nog wat geperfectioneerd worden.

Zondag zijn we na een langzame start naar Mont Saint-Hilaire gegaan, een brok berg midden in het vlakke land ten oosten van Montreal. Een populaire bestemming zo bleek want we kwamen in de file voor het parkeerterrein terecht. Eenmaal op de wandelpaden kozen we voor de langste route en lieten zo al snel de meeste bejaarden en kinderwagens achter ons. Steph had een ware energieboost en zo maakten we er een ware powerhike van. In nog niet eens de helft van de op de borden aangegeven tijd bereikte we de top, waar we mooi over het platte landschap konden uitkijken. Via de kortste route gauw weer terug naar de auto, want het begon al aardig koud te worden zo aan het eind van de dag. Koud maar vol energie sloten we zo ons vakantieweekendje af – net toen we de smaak te pakken begonnen te krijgen!

Stephi cycling Steph @ Mont Saint-Hilaire

Volgende etappe
Zo is de week snel voorbij gegaan en zit mijn verblijf in Canada er al weer bijna op. Morgen de volgende etappe in mijn kwart-wereldreis: op naar het veel warmere New Orleans voor de ApacheCon. Mijn muts en handschoenen laat ik hier want ik kom nog even twee daagjes terug in Montreal. Dan naar Nederland! Ik kijk er naar uit iedereen weer te zien!

3 opmerkingen:

  1. Heerlijk om nog even een blogje van je te lezen voordat ik Nederland verlaat voor exotischer oorden en jou helaas misloop. Zo blijf ik mooi "up to date" in het wedervaren van mijn favoriete neef. Veel plezier met al je omzwervingen en blijf vooral zo lekker relaxed!
    Liefs, Roos.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Klinkt heel goed Niels, zo heerlijk genieten van de gewone dingen!
    Groeten aan Steph en tot volgende week.

    Rein

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En wij kijken er naar uit om jòu weer te zien.....:-))

    BeantwoordenVerwijderen

Voor reactie zonder inloggen: kies "Naam/URL" en vul alleen je naam in!