dinsdag 3 februari 2009
Lente in januari
Was het in december nog koud, nat en guur in Noord-Californië, in januari leek het wel lente met veelal zonnige dagen en temperaturen tussen de 15 en 20 graden. Het gebrek aan regen doet het ergste vrezen voor de droogte komende zomer, maar ondertussen is het natuurlijk wel gewoon heerlijk weer om er op uit te gaan. Uiteraard ben ik flink aan het mountainbiken geweest, er staan dit jaar enkele wedstrijden op het programma dus er moet getraind worden. En dat is bij dit soort temperaturen natuurlijk geen probleem! Zo heb ik onder het zonnetje al de nodige kilometers en hoogtemeters gemaakt.
Bezoek
Momenteel staat het mountainbiken echter voor een kleine vijf weken op een lager pitje, want een week na mijn verjaardag kwam het mooiste cadeau dat ik me maar kon wensen aan in Petaluma: mijn lieftallige Frans-Canadese wederhelft, bepakt en bezakt voor een verblijf van meer dan een maand. Zo is het meteen een stuk gezelliger in mijn appartementje. Doordeweeks zit mevrouw lekker in het zonnetje op het balkon te studeren, in het weekend gaan we er lekker op uit. De afgelopen twee weekenden nog lekker in de buurt, de komende twee staan er tripjes naar Big Sur en Death Valley op het programma. Ondertussen langzaam aan eens plannen maken voor de nabije toekomst, bellen en heen en weer vliegen tussen San Francisco en Montreal is immers niet ideaal dus zijn we de mogelijkheden op een rijtje aan het zetten. Wordt vervolgd!
Marin Headlands
Ons eerste tripje was naar de Marin Headlands, de heuvels ten noorden van de Golden Gate Bridge, waar we een hele gave wandeling gemaakt hebben. Ruige kustpanorama's blijven toch altijd boeien, en het uitzicht op de baai van San Francisco, met de stad en de brug, is op de een of andere manier toch ook steeds weer opwindend. In vroeger tijden waren de Marin Headlands militair gebied, en uit die tijd stammen nog de ontelbare weggetjes en de nodige bunkers. Geen verkeerde plek om gestationeerd te zijn lijkt me. Na afloop zijn we nog even bij de vuurtoren op Point Bonita, bij de ingang van de baai, gaan kijken. Deze staat op een rotspunt in zee, en is bereikbaar via een gammel ophangbruggetje. Je mag er maar met maximaal twee mensen tegelijk overheen lopen, anders stort het hele zaakje in elkaar en val je te pletter op de rotsen. Wij bereikten veilig de overkant en genoten na het schieten van een paar prachtige foto's nog een tijdje van het zonnetje in een windluw hoekje.
Sky Trail
Een week later hebben we een monstertocht gelopen in Point Reyes, het ruige schiereiland 45 minuten rijden van Petaluma. We hadden de Sky Trail uitgekozen, een tocht over een bergrug met naar verluid prachtige uitzichten over de rotsachtige kust. Vanaf de parkeerplaats ging de route direct omhoog, en de eerste twee uur waren we voornamelijk aan het klimmen door het bos. Het was heerlijk weer, het bos was indrukwekkend en stil. Maar we kwamen toch vooral voor de uitzichten die ons beloofd waren! Gelukkig werd ons geduld beloond. Toen we eenmaal over de bergrug het bos uitkwamen, ontvouwde zich een prachtig panorama. Het pad kronkelde naar beneden en na iedere bocht hadden we weer een nieuw uitzicht op de oceaan en de prachtige kust vol rotsen en kliffen. Beneden aangekomen namen we de Coastal Trail terug langs (uiteraard) de kustlijn. Het zonnetje scheen volop en er was nauwelijks wind, zodat we lekker op een open plek met uitzicht onze meegebrachte lunch konden opeten. Even later kwamen we een zijpaadje tegen naar “Sculptured Beach”, dat vonden we wel goed klinken dus zijn we naar beneden gelopen. Daar kwamen we op een schattig strandje terecht. Toen we om het hoekje van de klif keken begrepen we waar de naam vandaan kwam: overal prachtige rotsformaties, natuurlijk bruggen en indrukwekkende kliffen. Een leuke verrassing tijdens een toch al mooie tocht. Na de nodige foto's zijn we weer de oorspronkelijke route opgegaan. Nu moesten we nog terug naar de parkeerplaats. Dat viel nog tegen. Vanaf de Coastal Trail moesten we toch weer die bergrug over! Uitgeput kwamen we uiteindelijk na in totaal 6 uur lopen bij de auto aan. De GPS gaf 23 kilometer aan! Een zware dag maar meer dan de moeite waard!
Golden Gate Park
De volgende dag hebben we maar rustig aan gedaan, en zijn we naar het Golden Gate Park in San Francisco geweest. Dat is een gigantisch groot park dat de halve stad door de midden snijdt. We zijn er gewoon met de auto heen gereden en dat bleek prima te gaan, we konden gewoon vlak bij het park in een woonwijk parkeren (nog gratis ook) en zo het park inlopen. Na een kijkje bij het nieuwe gebouw van het Museum of Science (het park gaat gewoon door op het dak) zijn we in de botanische tuin een tijdje op een grote steen bij een vijver gaan zitten. Lekker van het zonnetje genieten en mensen kijken. In een stad als San Francisco lopen de meest vreemde figuren dus met mensen kijken kun je je wel een tijdje vermaken. Daarna nog een klein wandelingetje door het park gemaakt, maar dit is zo immens groot dat we misschien 10 of 15% gezien hebben. Het is zo groot dat je eigenlijk niet weet waar je heen moet. Wat ik erg jammer vond, maar wel erg Amerikaans, is dat er gewoon allemaal wegen door het park lopen, want ze vinden hier dat je overal met de auto moet kunnen komen. Op zondag schijnen die wegen echter voor auto's afgesloten te worden dus dan moet ik nog maar een keer terugkomen. Wij hadden het na de monsterwandeltocht van de dag ervoor wel gezien om een uurtje of vier en zijn rustig weer richting Petaluma teruggereden.
Sociaal leven
Ondertussen lijkt het er ook op dat ik hier naast werken en mountainbiken nog een soort van sociaal leven heb ;-) . Ik ben met de buurvrouw gaan lunchen, en we zijn samen naar Ikea geweest om spullen voor haar kantoor te kopen. Erg gezellig. Op mijn verjaardag ben ik door mijn collega's mee uit eten genomen. En met Steph ben ik naar een feestje bij de buren geweest, zodoende ook wat andere buren leren kennen. Na de fondue werd de avond afgesloten met een hilarisch potje poker waarbij ministroopwafels en andere koekjes als fiches werden ingezet. Ondertussen is ook Ruben, de stagiair uit Nederland, in Petaluma aangekomen en voor een weekje in het appartement ingetrokken, totdat hij een kamer gevonden heeft. Al met al een gezellige boel maar wel druk, dus toen het ultieme evenement, de Superbowl (vergelijk de finale WK voetbal), zich aandiende, heb ik vriendelijk bedankt. Ruben en Steph afgezet bij Jody voor het Superbowlfeest, en lekker in mijn eentje met de mountainbike in Annadel State Park gaan rijden, onder een laag maar warm winterzonnetje. Heerlijk!
Plannen
Zo vliegt de tijd voorbij, en zal voorbij blijven vliegen de komende weken en maanden. Komend weekend langs de kust naar het zuiden, en het weekend daarna naar Death Valley. Het is dan al weer een jaar geleden dat ik Steph in Zuid-Afrika tegenkwam! Daarna moet Steph helaas al weer snel terug naar Montreal. Eind maart zal ook ik weer op het vliegtuig stappen voor een weekje Amsterdam, waar ik een praatje houd op de ApacheCon. Daarna zal ik in ieder geval nog tot de zomer in Californië blijven. En daarna? Dat is de grote vraag. Ondertussen nog maar even flink genieten van mijn verblijf hier!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Succes met het uitpuzzelen van de toekomstplannen (kom maar gezellig terug naar Europa, zou ik zeggen :-)). Ik verheug me er op je in april te zien!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Roos.
Hoi Niels en Steph,
BeantwoordenVerwijderenOok voor ons nog genoeg mooie kust te bewandelen daar bij jou in de buurt!!
Wordt het niet eens tijd om Steph mee naar Nederland te nemen?
Geniet er samen lekker van!
Groeten van Rein
Heerlijke verhalen....Geniet maar lekker van elkaar en van de geweldige tochten die jullie maken !
BeantwoordenVerwijderenKus !
Leuni.