Weer even samen

Na het afronden van mijn eerste freelanceklus de dag ervoor, stond ik op de ochtend van mijn verjaardag met Rein en Leuni in alle vroegte op Schiphol om mijn cadeautje uit Canada op te halen. Voor 9 dagen kwam Steph over naar Nederland. Na de hereniging in de vertrekhal, snel wat vlaaipuntjes gehaald bij de Multivlaai en op naar huis om te vieren!

We hadden niet echt plannen voor deze week, we wilden vooral genieten van het samenzijn. Desalniettemin hebben we toch nog een minitour door de lage landen gemaakt. Zaterdags met de bus naar Leiden, waar we een bakkie gedaan hebben met Stijn, en natuurlijk de stad bekeken. Steph was er meteen helemaal weg van, Leiden zou haar favoriete stad van deze trip worden.

Dinsdags hebben we de trein gepakt naar Brussel, voor een 2 daags verblijf in het teken van, zoals ze dat in het Vlaams zo mooi noemen, het Beeldverhaal. We hebben overnacht in een fantastiche bed & breakfast (Les Habitats Nomades, aanrader!), waar onze kamer volledig in Stripverhalenstijl was ingericht. We zijn meteen te voet, dwars door het centrum van Brussel en natuurlijk langs de Grote Markt en Manneken Pis, naar het Stripmuseum gelopen. Hier hebben we ons weer helemaal kind gevoeld, met het zien van stripfiguren die we allang weer vergeten waren, en zijn we na een lunch in het museumrestaurant, nog lekker even in de bibliotheek gebleven om wat stripboeken te lezen voor we weer de kou in gingen. 's Avonds de dag op zeer Belgische wijze afgesloten met een zak vette friet met mayo van een ouderwets frietkot.

De volgende dag hebben we onze stripverhalenexcursie voortgezet met een wandeling langs de vele stripmuurschilderingen verspreid door de stad. Er zitten hele toffe bij, en je ziet zo ook wat minder bekende wijken. Via de nodige art nouveau architectuur en de Europese Commissie, zijn we uiteindelijk in het Jubelpark aangekomen, een ambitieus park met grote arc de triomph. Ongetwijfeld een fantastich park om in de zomer even lekker op een bankje of in het gras te hangen, maar in de winter toch vooral kaal en leeg. Na de friet van gisteren, nu het andere uiterste opgezocht in een restaurant dat ik ooit eens heb ontdekt toen ik voor mijn werk in Brussel was (Dolma, aanrader!). Met een volle buik van het heerlijke vegetarische buffet, en even heerlijke dessert, zijn we teruggewaggeld naar onze b&b.

Op donderdag hebben we, na nog een laatste overheerlijk b&b-ontbijt, de trein naar Maastricht gepakt. Daar hebben we even lekker door het gezellige centrum geslenterd. Na twee dagen in de kou door Brussel gemarcheerd te hebben, hadden we nu het plan opgevat om lekker lui en warm een middagfilmpje in de bioscoop te pakken. Helaas was er doordeweeks geen middagfilm, dus hebben we ons maar in het restaurant van de V&D verschanst met een bakkie en een punt, lekker door het raam naar buiten naar de shoppende mensen kijken. Aan het eind van de middag een sms-je van José dat hij uitgewerkt was en op weg naar huis. Even later zaten we dan ook lekker warm in zijn appartementje midden in het centrum. Even op en neer naar de afhaalindonesiër voor wederom een heerlijke maaltijd, en verder een lekker rustige en erg gezellige avond 'thuis op de bank'. De bank waar we ook op zijn blijven slapen.

Vrijdag, het einde van deze korte vakantie naderde. Met de trein naar Amsterdam, waar we na een supersnelle wandeling langs de grachten, 's middags Martin troffen voor een biertje. Later voegde ook Dorien zich bij ons en zijn we lekker met z'n viertjes uit eten geweest. Wederom erg gezellig. Wij waren ondertussen toch wel uitgeblust, dus niet al te laat de laatste etappe op weg naar huis aanvaard. Een korte, maar erg leuke en intensieve trip door de Benelux!

En zo zat het verblijf van Steph er alweer bijna op. Na een lekker rustig dagje thuis op zaterdag, togen we op zondag weer richting Schiphol. Dit keer niet zo'n moeilijk afscheid, want hoewel we elkaar pas in april weer zullen zien, weten we dat het dan voor flink langere tijd zal zijn. Ik heb namelijk inmiddels mijn tijdelijke werkvergunning voor Canada ontvangen! Deze is vanaf aankomst in Canada, maximaal een jaar geldig. Een jaar gewoon samen, we zien er erg naar uit.

Kortom er staat weer een heel nieuw avontuur te wachten: een jaar in Canada, werken, maar ook meer van het land zien. Een jaar ook echt weg van Nederland, vrienden en familie, want er is nu geen werkgever die af en toe een vliegticket voor me betaalt. In dat jaar hopen we nu ook een wat definitiever plan voor de toekomst te bedenken.

Voor die tijd staat echter alles nog in het teken van een ander avontuur, de Cape Epic, in maart in Zuid-Afrika! De training is door de onverwacht strenge Nederlandse winter, dusdanig in de war geschopt dat Marc en ik besloten hebben in februari dan maar twee weken op 'trainingskamp' naar de Canarische Eilanden te gaan. De keus is gevallen op La Palma, waar we een leuk huisje aan de zonnige westkant van het eiland geboekt hebben. Mountainbikes mee, en lekker trainen en ontspannen bij een aangenaam temperatuurtje. Ik kan niet wachten!